De thermometer nadert de veertig. In Parijs, in Milaan, in Avignon. Heel Europa kookt. Zelfs de cigales houden af en toe hun adem in. En ik – met een hond die geen zon verdraagt en een lijf dat vooral ’s morgens wil functioneren – rijd naar boven. De hitte op de hielen. Naar de flanken van de Mont Ventoux. Een mens moet wat, als zelfs de olijfbomen hun bladeren laten hangen.
Met de airco op standje ijsbeer via Sault dit keer omhoog. Nog even de D943 bij Sault afgereden. Daar waar de lavendelvelden nog echt zijn. Geen lavandin die je voor de gek houdt met z’n schreeuwerige paars, maar lavande fine, zacht en diep van kleur. Ze moeten nog iets uitbloeien, dan zijn ze nog mooier. En achter dat alles: de Ventoux, blauwgrijs en stil, alsof hij zich niets aantrekt van ons geworstel met de hitte.
Bij Chalet Reynard, halverwege de zuidkant, vond ik de verkoeling die ik zocht. En Jean. Al decennia staat hij daar op zijn terras. In T-shirt en zijn onverbiddelijke glimlach. Hij had kunnen stoppen, zegt hij. “Mais non… dan moet ik te veel belasting betalen.” Le plus-values. Over vijf jaar pas, als de staat niet meer zo veel meepikt van de winst. Frankrijk in een notendop.
Een dag later was het nóg warmer en zijn we via de noordkant naar Mont Serein gereden. Helemaal achterin, bij de camping, ligt een plek die nergens wordt vermeld. Een ‘grasveld’ in de schaduw van oude bomen. Vol zeventigplussers. Allemaal gevlucht voor de oven van het dal. Voor het eerst in lange tijd was ik de jongste. En dus ook verantwoordelijk voor het opendraaien van de wijn.
Beau lag languit in het gras. Geen cigales hier, alleen het ruisen van bladeren en het zachte gesnurk van een Franse opa op een klapstoel. We maakten wat opnames. Niet omdat het moest, maar omdat het daaruit ontstond. Dromen vangen in pixels.
En dan denk je: die klimaatverandering hou je niet tegen. Maar zolang de Mont Ventoux er is, is er verkoeling. Is er stilte. Is er ruimte. De wereld mag dan ‘branden’ – hier regeert de berg. Hier heerst de natuur. En ik vermoed dat dat nog wel even zo blijft.
Lees hier eerdere columns van Hans Brouwer in deze serie:
Voor wie verkoeling zoekt: kijk ook bij de ART AGENDA PROVENCE – juli 2025. Er zijn tal van mooie exposities in heerlijk gekoelde gebouwen!
Klik op de link: https://encr.pw/UqXJO en abonneer je op de gratis nieuwsbrief van e-magazine Hans in the Provence. Dan weet je zeker dat je geen artikel over de Provence meer mist!
Heb je vrienden die het e-magazine Hans in the Provence ook leuk zouden vinden? Stuur dan de link naar ze door! Dat zou heel fijn zijn!
