% Montbrun-les-Bains: Verrassende Ontmoetingen

Het is een snikhete julimiddag wanneer we Montbrun-les-Bains binnenrijden, een middeleeuws dorpje genesteld in de heuvels van de Provence aan de noord-oostzijde van de Mont Ventoux. Al snel ontdek ik dat de charme van Montbrun veel verder reikt dan de ansichtkaarten en reisgidsen kunnen vangen. Het is een echte bezienswaardigheid en niet voor niets een van de zogenaamde ‘Beau Villages’!

Het Mysterie van de Fontein

De eerste ontmoeting is met een oude bewoner die langs de steile weg naar de poort van het oude dorpje woont. Zijn verweerde gezicht en zachte ogen vertellen verhalen die dieper gaan dan woorden. We praten over de oudste dorpsfontein, een iconisch punt die nu droogstaat. “Niemand weet waarom,” zegt hij, terwijl hij zijn hoofd schudt. “We hebben alles nagekeken, maar er is geen duidelijke oorzaak
gevonden. Misschien wil de fontein gewoon rusten, net als wij op deze warme dagen.” Zijn woorden echoën na terwijl ik verder loop. Het mysterie van de fontein lijkt een metafoor voor het dorp zelf – een plek vol onverwachte wendingen en verborgen verhalen.

Geschiedenis

Montbrun-les-Bains is vanuit de Romeinse tijd beroemd om haar thermale bronnen, die genezende werking werden toebedacht. In de middeleeuwen werd het dorp hierdoor een belangrijk centrum voor pelgrims die de bronnen bezochten op zoek naar genezing. De nog goed bewaard gebleven ruïnes van het middeleeuwse kasteel, gebouwd in de 12e eeuw, de bekende ‘Beffroi’ daterend uit de 13e eeuw en het tegen de bergwand aangebouwde prachtige kerkje uit de 12e eeuw zijn nog steeds gezichtsbepalend in het landschap en bieden een blik op het bijzondere verleden van het dorp.

De Ontmoeting bij de Chambre d’Hôtes

We vervolgen onze weg naar de oude dorpskern en komen na de prachtige poort van de Beffroi te zijn gepasseerd aan bij een charmante chambre d’hôtes naast het middeleeuwse kerkje. Hier ontmoet ik een vriendelijke oude vrouw die naar buiten komt zodra ze mijn Berner Sennenhond Beau ziet. Haar ogen lichten op bij het zien van Beau, en ze vertelt me dat ze ooit zelf een Berner Sennenhond heeft gehad. De herinnering aan haar trouwe metgezel brengt een glimlach op haar gezicht terwijl ze verhalen deelt over het leven in Montbrun-les-Bains. In de koelte van de schaduw praten we over haar eigen ervaringen. Haar liefde voor Montbrun-les-Bains is voelbaar in elke anekdote, en haar verhalen brengen de stenen straten en oude gebouwen tot leven. Ik moest vooral niet te laat gaan eten, wilde ik nog een plaatsje ergens krijgen. Maar ja, we wilden eerst nog het kasteel bezichtigen dus vervolgden we onze weg omhoog naar de ruïnes van het kasteel van Charles Dupuy de Montbrun, welke van afstand zo goed zichtbaar is.

Een Verfrissend Slot

Op de terugweg naar de auto besluiten we nog even een terrasje aan te doen. De hitte van de middag maakt een koud, alcoholvrij biertje onweerstaanbaar. Terwijl ik nip van de verfrissende drank en Beau rustig aan mijn voeten ligt, reflecteer ik op de ontmoetingen van de dag. Montbrun-les-Bain is een dorp dat je moet beleven, voelen en begrijpen door de ogen van zijn bewoners. Het zijn deze kleine momenten en persoonlijke verhalen die een plek op zo´n zwoele zomerse namiddag echt bijzonder maken.