Soms nemen we afscheid van iets dat ons jarenlang vreugde heeft gebracht. Voor mij is dat afscheid nu aangebroken, want mijn trouwe kersenboom, die al meer dan 25 jaar mijn tuin siert, heeft zijn laatste seizoen beleefd. Het is een afscheid dat ik liever niet had willen nemen, maar de realiteit is onvermijdelijk: mijn kersenboom is ziek, doodziek.
We hebben nog alles geprobeerd. Een bomendokter kwam langs en gaf de wortels meer ruimte en zuurstof, in de hoop dat de boom weer zou opleven. Maar deze laatste reddingspoging mocht niet baten. Vanmorgen bevestigde de pépinière het nieuws dat ik eigenlijk al vreesde: kersenbomen worden meestal niet ouder dan 25 tot 30 jaar. Verder investeren zou zinloos zijn.
Met pijn in mijn hart ga ik nu afscheid nemen van deze bijzondere boom. Hij stond niet alleen al die jaren garant voor zoete kersen in het seizoen, maar bood ook een aangename schaduw in de zomermaanden. Zijn brede takken beschermden ons terras tegen de koude mistralwind, die wel pogingen deed om de kersenboom te trotseren, maar toch telkens in de kersenboom haar meerdere moest erkennen. Het was altijd de kersenboom die de strijd won, die de wind tot kalmte maande.
Vanmiddag heb ik de bomendokter een bericht gestuurd: het is tijd om de kersenboom uit zijn lijden te verlossen en ruimte te maken voor een nieuwe bewoner in de tuin. Die nieuwe bewoner staat al klaar, rustig te wachten tot het zijn tijd is om geplant te worden: een abrikozenboom. Ik hoop dat hij net zo’n trouwe metgezel zal worden als de kersenboom was, en dat hij ons in de toekomst voorziet van heerlijke vruchten en koele schaduw.
Natuurlijk zal het gemis van de kersenboom voorlopig blijven. Want een nieuwe boom, hoe veelbelovend ook, vervangt niet de herinneringen aan die seizoenen van overvloed en beschutting. Maar leven in de Provence, is leven met de natuur. Zoals de seizoenen veranderen, zo gaat ook de tuin mee in die stroom van vernieuwing en afscheid.
Voor nu groet ik de kersenboom, mijn trouwe beschermer, en laat ik hem gaan, met een knipoog naar de toekomst waarin de abrikozenboom zijn plaats mag innemen. Zijn kersen waren verrukkelijk, maar de abrikoos zal daar zeker niet voor onder willen doen!
Illustratie: Saskia Supheert
