Mijn eerste keer Villefranche-sur-Mer

Er zijn van die plekken waar je meteen voelt: dit klopt. En dat je je afvraagt waarom je er nooit eerder bent geweest. Villefranche-sur-Mer is zo’n plek — een prachtig dorpje op een steenworp afstand van Nice.

De mooiste treinrit aan de Côte d’Azur

Op een vroege zondagochtend stapte ik in de trein in Nice. Nog geen vijf minuten later kreeg ik een van de mooiste treinuitzichten van Europa voorgeschoteld: de baai van Villefranche-sur-Mer.

Het mooie spoorlijntraject van St. Tropez tot aan Ventimiglia (Italiaanse grens) hier bij Villefranche-sur-Mer

Terwijl de zee met haar bootjes en zondagse vertier voorbijgleed, reed ik verder het oude dorpje binnen, waar het al opvallend levendig was voor zo’n vroeg uur.

Zondagochtend in het oude centrum

Koffie werd ingeschonken, het ontbijt geserveerd. De kerkklok luidde. Tafeltjes en stoelen werden klaargezet voor de lunch. De zon tekende patronen op pastelkleurige gevels, terwijl aan waslijnen verbleekte kleren dansten in de bries van de zee.

Terras met uitzicht en een vleugje filmgeschiedenis

Ik nam een pauze op een terrasje met uitzicht over de baai. Terwijl ik tientallen foto’s maakte van het azuurblauwe water en de silhouetten van dennenparasols, dacht ik aan de film To Catch a Thief uit 1955, deels opgenomen in Villefranche-sur-Mer — dit uitzicht móét je vastleggen.

Zondagochtend even wegdromen op een bedje aan het strand?

Bezienswaardigheden in Villefranche-sur-Mer

Tijdens mijn wandeling passeerde ik enkele echte bezienswaardigheden:

Het Citadel van Saint-Elme (16e eeuw) met tentoonstellingen en concerten.
De Église Saint-Pierre, beschilderd door Jean Cocteau met unieke muurschilderingen uit het vissersleven en delen van het leven van Petrus. De kerk behoort toe aan het vissersgilde) prud´homme des pecheurs van het dorp.
De haven en de visserskade, waar nog elke ochtend verse vangst wordt binnengebracht voor de lokale restaurants.

De citadel van Villefranche-sur-Mer

Église Saint-Pierre in Villefranche-sur-Mer

Het is nog rustig op de zondagochtend in dit haventje van Villefranche-sur-Mer

Langs de baai: wandelen met uitzicht

Ik slenterde langs de kade, las menukaarten vol heerlijke visgerechten — het water liep me al in de mond, maar het was nog te vroeg voor lunch. Ik besloot langs de hele baai te lopen, om Villefranche vanuit zoveel mogelijk hoeken te aanschouwen.

Zondags leven op het strand

Op het strand werd het drukker. Families kwamen samen om van deze zonovergoten zondag te genieten. Ik vond een schaduwrijk bankje onder de bomen, met een van de mooiste uitzichten op de baai die ik ooit zag. Een zachte wind bracht de geur van citroen en zeezout met zich mee.

Wanneer het overal nog rustig is, toont de natuur zich van haar beste kant!

Het kleurenspel van de Middellandse Zee

De zee kleurde voortdurend: turquoise, diepblauw, zeegroen. Mensen genoten van een verfrissende duik. Het was een warme dag. Mijn wandeling bracht me tot aan Plage des Marinières, met een gezellige beachclub en een verlaten strandje waar mijn tocht eindigde.

Lunchen als de locals

Langs de picknicktafels lagen schalen vol eten, families lachten en genoten. Mijn maag protesteerde opnieuw bij het zien van al die Franse lekkernijen. De kerkklok luidde weer. Ik keerde terug naar de oude stad naar een terras met uitzicht voor de lunch.

Een plek om terug te komen

Naast me las een man de krant. Aan een andere tafel klonken Italiaanse stemmen. De serveerster lachte, kende geen haast. En waarom zou ze ook? Alles wat je zoekt, is hier — als je je zintuigen maar openzet.

Villefranche-sur-Mer had me verrast. Een intiem dorp, met prachtige vergezichten, goede restaurants en dat allemaal vlak bij Nice. Het heeft een speciaal plekje bij me veroverd.