Ik open de luiken, zon op mijn huid,
de stilte zingt als breekbaar geluid.
De Ventoux kijkt toe, zonder ´muts´ en stil,
als een oude wijze die weet wat hij wil.
Waar zijn de eieren, vroeg ik zacht,
wie heeft ze verstopt in deze pracht?
Waarom zochten we ooit, als kind,
in gras en geur waar je vrede vindt?
Hier geen schreeuw, geen haast, geen strijd,
alleen het licht, de tijd die glijdt.
Gelukkig maar, dat het zo kan zijn –
de Provence, een pleisterplaats, van zon en zijn.
Vrolijk Pasen!
Beautiful!❤️🔥
Dank je! Vrolijk Pasen!
Prachtig.. het is ook een fantastische dag vandaag met veel jeugdsentiment.
Merci! Het was zeker een super dag!